De geschiedenis in het kort
In 1222 was er al sprake van een kasteel in Savennes, het was meer een kleine vesting, een “fortalicia”. Oorspronkelijk was de adellijke familie van het huis “de la Tour d’Auvergne” seigneur, heer, van de landerijen van Savennes. Bertrand de la Tour, seigneur de Savennes overleed in 1286.
In 1368 wordt een nakomeling, Guillaume Roger, comte de Beaufort, broer van Paus Clemens VI, foi hommage van de kardinaal van Clermont-Ferrand namens het kasteel Savennes.
De familie De la Forest Bulhon wordt vanaf 1586 eigenaar van het kasteel. Op de begane
grond in de hal is het familiewapen nog steeds in de schouw te bewonderen. De kleurstelling van een zwarte balk en een parelmoer grijze balk is recent bevestigd door de archivaris van het
departement, belast met het onderzoeken van blasons, wapenschilden.
De familie De la Forest Bulhon emigreert in 1792 naar de regio Keulen, Duitsland. De laatste zoon, Jean, seigneur de Savennes trouwde 1 juni 1765 Françoise Blanchet. Hun zoon François, infanterie officier, trouwde 9 december 1790 met Marie Claudine de Chamflour. Hun dochter trouwde de graaf De la Roche Fontenilles.
In 1880 wordt een nieuwe weg aangelegd van Savennes naar Ussel (Corrèze) en wordt het park van het kasteel gesplitst. Dit is de reden dat heden ten dage de parkeerplaatsen en groentetuin in wording aan de overkant van de weg liggen.
In 1923 overlijd Mr Bouillet en zijn weduwe, Mme Bellocq verkoopt in 1939 de boerderij aan de overgrootvader van de huidige eigenaar, Nicolas Bourdin.
Gedurende de Tweede Wereld oorlog wordt het kasteel verhuurd aan de Chantiers de la Jeunesse Française, groupement nr 22. Alle jonge mannen rond hun twintigste levensjaar moeten bij deze organisatie een opleiding volgen. Na de invasie in Normandië worden deze activiteiten gestaakt. Geruchten in het dorp vertellen dat er geen aanhangers van marechal Pétain werden opgeleid maar verzetsstrijders. Generaal De Gaulle heeft in 1945 erkend dat het netwerk van de CJF door hem en zijn aanhangers hiervoor is gebruikt wegens het groeiende verzet tegen Pétain.
Na de oorlog wordt de een Franse verzekeringsmaatschappij kort eigenaar. In de zomers worden vakanties voor kinderen aangeboden. Vervolgens wordt de Algerijnse overheid eigenaar van het pand en gebruikt het om wezen uit Algerije tijdelijk onderdak te bieden. Nadat Algerije een zelfstandige staat is geworden (1962) staat het kasteel leeg en door gebrek aan onderhoud takelt het gebouw snel af.
In 1991 wordt Mr Martin eigenaar van het kasteel en begint in het gedeelte achter het hoofd gebouw, de Napoleon vleugel, een restaurant. Na een actief leven trekt hij zich terug op de tweede verdieping van het kasteel en woont slechts in een grote kamer met aanpalende keukentje.
Emily en Tom Wallis, Engelsen, kopen het kasteel in 2005 om het te verbouwen en te verhuren. Met name Tom zet zich in om vijf suites te maken in het hoofdgebouw. Door tegenvallende huur inkomsten en gebrek aan tijd om op het kasteel te zijn besluiten zij in 2008 het pand te gaan verkopen.
In 2010 worden Jaap van den Berg en Rob Cordes-van den Berg de nieuwe eigenaren van het kasteel en bouwen het uit tot een chambres & tables d’hotes.